فرار رو به جلوی شیلاتی ها/دو سوم کل تولیدات تیلاپیلای دنیا تنها در ۳ کشور انجام می‌شود

به گزارش مجله خبری نگار جمعی از اعضای هیات علمی رشته‌های شیلات، محیط زیست و علوم آبزیان کشور نسبت به مواضع اخیر مدیر سازمان شیلات واکنش نشان دادند؛ و ﺿﻤﻦ ﻧﻘﺪ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ، ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﻧﺎﻭﮔﺎﻥ ﺻﻴﺎﺩی ﻭ ﻭﺭﻭﺩ بیﺿﺎﺑﻄﻪ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺁﺑﺰی ﻏﻴﺮﺑﻮمی ﻭ ﻣﻬﺎﺟﻢ، ﻧﮕﺮﺍنی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﺟﺮﺍیی ﻛﺸﻮﺭ ﺍﺑﺮﺍﺯ کرده ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻋﻠﻤی ﺟﺎﻣﻊﻧﮕﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺷﺪﻧﺪ.

متن این بیانیه به شهر زیر است:

«ﻣﻠﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺻﻴﺎﺩﺍﻥ ﺷﺮﻳﻒ ﻭ ﺁﺑﺰیﭘﺮﻭﺭﺍﻥ ﮔﺮﺍﻣی؛ ﻫﻤﺎﻥﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﺤﻀﺮ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎی ﺍﺧﻴﺮ ﻧﺎﻣﻪﺍی ﺍﺯ ﺳﻮی

ﻳﻜﺼﺪ ﻭ ﭘﻨﺠﺎه ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺗﻴﺪ ﭼﻬﻞ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎه ﻛﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺭﺷﺘﻪﻫﺎی ﺷﻴﻼﺕ، ﻣﺤﻴﻂﺯﻳﺴﺖ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺭﺋﻴﺲﺟﻤﻬﻮﺭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮیﻫﺎی ﻛﻼﻥ ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺯه ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺁﺳﻴﺐ ﻫﺎی ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﻛﺸﻮﺭ ﺑﺎ ﺍﺗﺨﺎﺫ ﺭﺍﻫﺒﺮﺩﻫﺎ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﻏﻠﻂ، ﺑﻪﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ یک ﺩﻫﻪ ﺍﺧﻴﺮ ﺍﺷﺎﺭه ﺩﺍﺷﺖ.

ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮﺍﻥ، ﺿﻤﻦ ﻧﻘﺪ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ، ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﻧﺎﻭﮔﺎﻥ ﺻﻴﺎﺩی ﻭ ﻭﺭﻭﺩ بیﺿﺎﺑﻄﻪ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺁﺑﺰی ﻏﻴﺮﺑﻮمی ﻭ ﻣﻬﺎﺟﻢ، ﻧﮕﺮﺍنی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﺟﺮﺍیی ﻛﺸﻮﺭ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻋﻠﻤی ﺟﺎﻣﻊﻧﮕﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺷﺪﻧﺪ.

ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻨﺸﮕﺮی ﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ ﻭ ﺩﻟﺴﻮﺯﺍﻧﻪ، ﺩﻋﻮﺕ ﺍﺯ ﻣﻨﺘﻘﺪﺍﻥ ﻭ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺭﺍﺳﺘﺎی ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺳﺎﺯﻧﺪه ﺑﺎ ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ ﺑﻀﺎﻋﺖ علمی ﻛﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺍﻳﻦ ﻧﻬﺎﺩ ﺩﻭلتی ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻧﺎﻣﻪﺍی ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻳﻜﻢ ﺩیﻣﺎه ﺳﺎﻝ ﺟﺎﺭی ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂﺯﻳﺴﺖ، ﺩﺭ ﻳک ﻓﺮﺍﺭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺎ ﻧﺎﺩﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﺎﻣﺪﺍﻧﻪ ﻧﻘﺪﻫﺎی ﻣﻄﺮﺡﺷﺪه ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺻﺪﻭﺭ ﻣﺠﻮﺯﻫﺎی ﺑیﺿﺎﺑﻄﻪ ﺻﻴﺎﺩی ﻭ ﭘﺎک ﻛﺮﺩﻥ ﺻﻮﺭﺕﻣﺴﺌﻠﻪ، ﺻﺮﻓﺎً ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭه ﺑﻪ ﻧﻘﺪ ﻣﻄﺮﻭﺣﻪ ﺩﻭﻡ (ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﺎﻫی ﻣﻬﺎﺟﻢ ﺗﻴﻼﭘﻴﺎ) ﻣﻨﺘﻘﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺑﻞ ﻭ ﻣﻨﺎﻇﺮه ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺏ ﺩﻋﻮﺕ کرﺩ.

ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﭘﻨﺠﻢ ﺑﻬﻤﻦﻣﺎه ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍتی ﻋﺠﻴﺐ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻌﺎﺑﻴﺮی ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ «ﺟﻮﺳﺎﺯی ﻓﻀﺎی ﻣﺠﺎﺯی» سعی ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪﺍی ﺩﺭ ﺗﻘﻠﻴﻞ ﺳﻄﺢ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ جمعی ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮﺩﻥ ﺟﻤﻊ ﻛﺜﻴﺮ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫی ﺑﻪ «یک ﺳﻮﻳﻪ ﻧﮕﺮی»، ﻭ ﻃﺮﺡ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎتی ﻧﻈﻴﺮ ﺳﻨﺪ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻏﺬﺍیی ﻛﺸﻮﺭ، ﻣﺠﺪﺩﺍً ﺑﺎ ﻭﺍﻛﻨﺸی ﻏﻴﺮﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻇﺮه ﺑﺎ ﻣﻨﺘﻘﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩه ﻭ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮی ﻣﺬﻣﻮﻡ، ﻗﺎﻃﺒﻪ ﺍﺳﺎﺗﻴﺪ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻛﺸﻮﺭ ﺭﺍ «ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﺎﻥ» ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ.

ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﻋﻼﻡ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﺎ بیﺗﻮجهی ﺑﻪ ﻧﻘﺪﻫﺎی ﻃﺮﺡﺷﺪه ﻣﺴﻴﺮ (ﻏﻠﻂ) ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺩ (ﻣﺘﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍﺕ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﮕﺎه ﺭسمی ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ).

ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺿﻤﻦ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺮﺍﺯ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺍﻧﻘﻼبی ﺩﺭ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﻧﻈﺎﻡ ﻣﻘﺪﺱ ﺟﻤﻬﻮﺭی ﺍﺳلامی نمیﺩﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﻣﻘﺮﺭ ﺷﺪه ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺣﺼﻮﻝ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺍﺻﻼحی ﺳﻜﻮﺕ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻏﺒﺎﺭﺁﻟﻮﺩ ﺷﺪﻥ ﻓﻀﺎ ﻭ ﻃﺮﺡ ﺷﺎﺋﺒﻪ ﻋﺪﻡ ﺁﻣﺎﺩگی ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻇﺮه، ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺳﻜﻮﺕ ﺭﺍ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﻭ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻧﻜﺎتی ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺿﻊ ﻏﻴﺮﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭﺩه ﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺫﻳﻞ ﺑﻴﺎﻥ میﻧﻤﺎﻳﻴﻢ:

۱. ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ، ﺳﭙﺲ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻌﻤﻖ ﺩﺭ ﺳﻴﺮه ﻋﻠﻮی ﺩﻋﻮﺕ میﻧﻤﺎﻳﻴﻢ. ﺟﺎیی ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﺸﺎﺕ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﺼﻴﺤتی ﺭﺍﻫﮕﺸﺎﺗﺮ ﻭ ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ میﻧﻤﺎﻳﺪ: «بیﮔﻤﺎﻥ ﻛﺎﺭی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺳﭙﺮﺩه ﺷﺪه ﺑﺮﺍی ﺗﻮ ﻃﻌﻤﻪ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺑﻠﻜﻪ ﺍﻣﺎنتی ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﺗﻮ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﺎﻓﻮﻕ ﺧﻮﺩ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ باشی ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺍﻃﺎﻋﺖ کنی. ﺗﻮ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻠّﺖ ﺍﺳﺘﺒﺪﺍﺩ ﺑﻮﺭﺯی ﻭ ﺧﻮﺩﺳﺮﺍﻧﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮی ﻳﺎ بی ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺳﻨﺪی ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥﺑﺨﺶ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﻭ ﺧﻄﻴﺮی ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺯی» ﻧﻬﺞﺍﻟﺒﻼﻏﻪ، ﻧﺎﻣﻪ (۵).

۲. ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭک ﻗﺪﺍﺳﺖ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺗﺄﻳﻴﺪﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻴﺎﻥ ﻭ ﻭﺯﻥ ﻋﻠمی ﺁﻥﻫﺎ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻭ ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ ﺑﻀﺎﻋﺖ علمی ﻛﺸﻮﺭ هستند ﺩﻋﻮﺕ میﻧﻤﺎﻳﻴﻢ، ﻭ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ میﺷﻮﻳﻢ ﺗﻌﺎﺑﻴﺮی ﻧﻈﻴﺮ «ﺟﻮﺳﺎﺯی ﻣﺠﺎﺯی» ﻭ ﺟﻮﺍﺑﻴﻪﻫﺎیی ﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﺳﺘﻴﺼﺎﻝ ﻧﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﺤﻮ ﺷﺪﻥ «ﻭﺍﻗﻌﻴﺖﻫﺎ» میﺷﻮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﺗﻮﺍﻥ ﻛﺎﻫﺶ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻭ ﺩﻝﻧﮕﺮﺍنی ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ﭼﺮﺍﻛﻪﺍﻳﻦ ﻗﺸﺮ، ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﻋﺘﻼی ﺍﻳﻦ ﺁﺏ ﻭ ﺧﺎک ﺻﺮﻑ ﻧﻤﻮﺩهﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﺮ ﻋﻬﺪ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍی ﻓﺪﺍﻛﺎﺭی ﺑﺮﺍی ﻛﺸﻮﺭ ﺍﺳﻼمی ﺧﻮﺩ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ.

۳. ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ بخشی ﺟﺪﺍﻧﺸﺪنی ﺍﺯ ﭘﻴﻜﺮه ﺷﻴﻼﺕ ﻛﺸﻮﺭ میﺩﺍﻧﻴﻢ (ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺩﺭ یک ﺩﻫﻪ ﺍﺧﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻛﺎﻣﻼً ﻛﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ)، ﺍﻣﺎ ﻧﻘﺪﻫﺎی ﻣﻄﺮﺡﺷﺪه ﭼﻪ ﺩﺭ ﺷﻜﻞ کلی ﺁﻥ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﻧﺎﻣﻪ ﻓﻮﻕﺍﻟﺬﻛﺮ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ تخصصی ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﻴﻼﺕ ﻛﺸﻮﺭ ﺑﻪﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ یک ﺩﻫﻪ ﺍﺧﻴﺮ ﺍﻟﺤﻖ ﻭ ﺍﻻﻧﺼﺎﻑ ﻭﺍﺭﺩ میﺩﺍﻧﻴﻢ، ﻛﻪ ﻭﺿﻌﻴﺖ «ﻣﻴﺪﺍﻥ» ﺧﻮﺩ ﮔﻮﺍه ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺩﻋﺎﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪﻳﻢ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺯه ﺑﺎیستی ﺩﺭ ﺟﻬﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ، ﻧﻪ ﻃﻠﺒﻜﺎﺭ.

۴. ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ میﺷﻮﺩ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺷﻴﻼﺕ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ «ﺗﻮﺳﻌﻪ بیﺿﺎﺑﻄﻪ ﻧﺎﻭﮔﺎﻥ ﺻﻴﺎﺩی ﻛﺸﻮﺭ ﻭ ﺻﺪﻭﺭ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪﺍﻧﻪ ﻣﺠﻮﺯﻫﺎی ﺻﻴﺎﺩی ﺩﺭ ﻣﺎه‌های ﺍﺧﻴﺮ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺧﻮﺩ «ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖ ﺍﻭﻝ ﻧﻘﺪﻫﺎی ﻣﻄﺮﻭﺣﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ حتی ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ رسمی ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﺷﻴﻼﺕ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺻﻴﺎﺩی ﻭ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻭ ﻫﻤﻴﻦﻃﻮﺭ ﺍﻓﻜﺎﺭ ﻋﻤﻮمی ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺩﻫﻨﺪ.

۵. ﺭﻳﺎﺳﺖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺷﻴﻼﺕ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﻋﻼﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺷﻴﻼتی ﺗﺨﺼﺺ ﻛﺎفی ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺨﺼﺺ ﻭﺍﺭﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﺣﺴﺎسی ﺷﺪهﺍﻧﺪ ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ میﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ «ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮﺍﻥ ﮔﺮﺍﻧﻤﺎﻳﻪ، ﻣﻌﺎﻭﻧﻴﻦ ﻭ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻛﻞ ﺳﺘﺎﺩی ﻭ ﺍﺳﺘﺎنی» ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺻﺎﺩﺭه ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂﺯﻳﺴﺖ ﺑﺮﺍی ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺗﻴﻼﭘﻴﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻌﺮفی ﻧﻤﻮﺩهﺍﻧﺪ، ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﺮﺡﻫﺎی ﺭﺍﻫﺒﺮﺩی ﻗﺒﻠی ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺷﻴﻼﺕ ﻧﻈﻴﺮ ﮔﺴﺘﺮﺵ بیﺿﺎﺑﻄﻪ ﻧﺎﻭﮔﺎﻥ ﺻﻴﺪ ﻛﻴﻠﻜﺎ ﻭ ﺗﻌﺎﻭنیﻫﺎی ﺻﻴﺪ ﭘﺮه، ﻭﺭﻭﺩ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﺪﺍﺭﺑﺴﺘﻪ ﻗﺰﻝﺁﻻ، ﻭﺭﺷﻜﺴﺘگی ﺻﻨﻌﺖ ﻣﻴﮕﻮ ﺩﺭ ﺩﻫﻪﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻭﺍﺭﺩﺍﺕ ﺗﺨﻢ ﭼﺸﻢ ﺯﺩه ﻗﺰﻝﺁﻻ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭیﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻭﺍﺭﺩﺍتی ﺑﺎ ﺁﻥﻫﺎ ﻭ ﻭﺭﺷﻜﺴﺘگی ﮔﺴﺘﺮﺩه ﭘﺮﻭﺭﺵﺩﻫﻨﺪﮔﺎﻥ، ﻋﺪﻡ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰی ﺑﺮﺍی ﺍﺭﺗﻘﺎی ﺑﻬﺮه وری ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪ ﺳﻄﺢ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﮔﺮﻣﺎبی طی ﺩﻫﻪﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺗﻨﺶﻫﺎی ﺁبی ﺍﺧﻴﺮ ﻭ ﻫﻤﻴﻦﻃﻮﺭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎی ﺻﺎﺩﺭﺍتی ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﮔﺮﻣﺎبی، ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺟﻬﺎنی ﺧﺎﻭﻳﺎﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻗﺒﺎ ﻭ ﺷﻜﺴﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ﺑﺎﺯﺳﺎﺯی ﺫﺧﺎﻳﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ، ﻋﺪﻡ ﺍﻧﻄﺒﺎﻕ ﻭﺍﻗﻌﻴﺎﺕ ﻣﻴﺪﺍنی ﺑﺎ ﺁﻣﺎﺭﻫﺎی ﺳﺎﺯﻣﺎنی، ﻭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺧﻴﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﺎهی ﺩﺭ ﻗﻔﺲ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻴﺪ ﻣﺨﺮﺏ ﺗﺮﺍﻝ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻓﻜﺎﺭ ﻋﻤﻮمی ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﻨﺪ. ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﺡﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻌﺎﺑﻴﺮی ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮﺍی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﻴﻼﭘﻴﺎ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﺩه میﺷﻮﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﺮﻫﻪﻫﺎی ﺯﻣﺎنی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﺳﻮی ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖ ملی ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﺪﻝ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭼﻪ ﺗﺒﻌﺎﺕ منفی ﺍﻛﻮﻟﻮﮊیک ﻭ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎی ﺍﻗﺘﺼﺎﺩی ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎعی ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺸﻮﺭ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ.

۶. ﻳﺎﺩﺁﻭﺭی می‌کنیم ﺍﻓﻜﺎﺭ ﻋﻤﻮمی ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺗﺒﻌﺎﺕ منفی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﺎﻭﮔﺎﻥ ﺻﻴﺪ ﻣﺨﺮﺏ ﺗﺮﺍﻝ، ﺣﻀﻮﺭ ﻛﺸﺘیﻫﺎی ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﻏﺎﺭﺕ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﻛﺸﻮﺭ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻫﺒﺮﺩ، ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻗﺎﻧﻊﻛﻨﻨﺪه ﻭ ﺷﻔﺎفی ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻧﻜﺮﺩه ﺍﺳﺖ ﻭ حتی ﻋﺰﻝ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺳﺎﺑﻖ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺷﻴﻼﺕ ﻧﻴﺰ ﺗﺴﻠیﺑﺨﺶ ﺳﻔﺮه ﺯﺧﻢﺧﻮﺭﺩه ﺻﻴﺎﺩﺍﻥ ﺑﻮمی ﻭ ﺟﻮﺍﺑﮕﻮی ﺳﺆﺍﻻﺕ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻭ ﺩﻟﺴﻮﺯﺍﻥ ﻧﺸﺪه ﺍﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﻴﻼﺕ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ میﺷﻮﺩ ﺫﻫﻦ ﺟﻤﻴﻊ ﺍﻳﻦ «ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﺎﻥ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺑﺰی ﻛﺸﻮﺭ» ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ.

۷. ﺍﺧﻴﺮﺍً ﺩﺭ ﺑﺮخی ﺍﻇﻬﺎﺭﻧﻈﺮﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺷﻴﻼﺕ، ﺑﻪﺩﻓﻌﺎﺕ ﺻﺤﺒﺖ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻭﻳﮋه (ﻭ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮی ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﺑﺤﺚ) ﻣﺎهی ﺗﻴﻼﭘﻴﺎ ﺩﺭ ﺳﻨﺪ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻏﺬﺍیی ﻛﺸﻮﺭ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻣﺴﺌﻮلینیﻛﻪ ﺑﺮﺍی ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮیی ﻭ ﺭﻓﻊ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ، ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ مهمی ﭼﻮﻥ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻏﺬﺍیی ﮔﺮه میﺯﻧﻨﺪ، ﺷﻔﺎﻑ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺩﻫﻨﺪ ﭼﻪ ﻛﺴﺎنی ﺑﺎ ﭼﻪ ﺳﻮﺍبقی ﻭ ﺑﺎ ﻛﺪﺍﻡ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﻋﻠﻤی ﻭ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎسی ﺩﺭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺪ ﻧﻘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺳﺎﺯﻭﻛﺎﺭی ﻳک ﮔﻮﻧﻪ ﻏﻴﺮﺑﻮمی ﻭ ﻣﻬﺎﺟﻢ (ﻛﻪ ﺍﺻﻞ ﻭﺟﻮﺩی ﺁﻥ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻨﺎﻗﺸﻪ ﺍﺳﺖ) ﺭﺍ ﺩﺭﺧﻮﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎهی ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺳﻨﺎﺩ مهمی ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ. ﭼﻄﻮﺭ ﮔﻮﻧﻪﺍی ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻗﻠﻴﻢ خشک ﻭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻣﺠﻮﺯ (ﺑﺎ ﺣﺮﻑﻭﺣﺪﻳﺚ) ﺩﺍﺭﺩ، ﺩﺭ ﻧﺴﺨﻪﺍی ﺑﺎ ﺍﺑﻌﺎﺩ ملی ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻨﺠﺎﻧﺒﺎﻥ ﺿﻤﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﻧﻘﺪﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺑﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺍی، ﺑﺪﻳﻦﻭﺳﻴﻠﻪ ﺭﺳﻤﺎً ﺁﻣﺎﺩگی ﻫﻤﻜﺎﺭی ﺑﺎ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ، ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﭘﺰشکی ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺘﻮلی ﺍصلی ﺗﻬﻴﻪ ﺁﻥ ﺳﻨﺪ ملی، ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﺍﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ میﺩﺍﺭﻳﻢ.

۸. ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻳﻦ ﻳﻘﻴﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه ﻛﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺘﻮلی ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻗﺎﻧﻮنی ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺍﺯ ﺫﺧﺎﻳﺮ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﻛﺸﻮﺭ، ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺑﻮمی ﻛﺸﻮﺭ ﺭﺍ نمیﺷﻨﺎﺳﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺸﻮﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﺍﺩه میﺷﻮﺩ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺁﺑﺰیﭘﺮﻭﺭی ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺫﺧﺎﻳﺮ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﮊﻧﺘﻴﻜی ﻛﺸﻮﺭ ﺑﻮﺩه ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻊ ملی ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎﺕ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﺭﺍ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺗﺒﻌﺎﺕ ﻣﻨﻔی ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﺗﺼﻤﻴﻢﺳﺎﺯﺍﻥ ﻭ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﺍﻥ میﺩﺍﻧﻴﻢ.

۹. ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﻜﺼﺪ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎهی ﺑﻮﻡﺯﺍﺩ ﺍﻧﺪﻣﻴک، (Endemic) ﺍﺯ ﺫﺧﺎﻳﺮ ﮊﻧﺘﻴﻜی ﻣﻨﺤﺼﺮﺑﻪﻓﺮﺩ ﻛﺸﻮﺭ ﺷﻨﺎﺳﺎیی ﺷﺪهﺍﻧﺪ، ﺍﻭﻻً ﻣﺘﺬﻛﺮ میﺷﻮﻳﻢ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﻧﻌﻤﺎﺕ ﻭ ﻇﺮﻓﻴﺖﻫﺎی ﺧﺪﺍﺩﺍﺩی ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻏﻴﺮﺑﻮمی ﻣﻬﺎﺟﻢ ﻣﻮﺭﺩﻧﻈﺮ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺷﻴﻼﺕ ﻛﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ «ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩی» ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩهﺍﻧﺪ (ﻛﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺻﺮﻓﺎ ﺩﺭ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﻭ ﺯﻳﺴﺘﮕﺎه ﺍصلی ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻭﻳﮋﮔی ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ میﺑﺎﺷﺪ) ﻭ «ﺧﻮﺩﺗﺤﺮیمی» ﺯﻣﺎنی ﻣﻌﻨﺎ میﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﺎﺩﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻧﻪ ﺯﻣﺎنی ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ یک ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻭﺭﺯﻳﺪه میﺷﻮﺩ. ﺛﺎﻧﻴﺎً ﺍﺯ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺘﻮلی ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺍﺯ ﺫﺧﺎﻳﺮ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﻋﻮﺕ ﻣیﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی «ﺑﻮﻡﺯﺍﺩ» ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﺪﺍﻡ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯی ﺑﺮﺍی ﺫﺧﺎﻳﺮ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﺑﻮﻡﺯﺍﺩ ﻛﺸﻮﺭ ﻃی ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻗﺒﻠی ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻳﺎ حتی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰی ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺑﻮﻡﺯﺍﺩ، ﺣﺘی ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺑﻮﻣی (Native) ﻧﻴﺰ ﺳﺆﺍﻝ ﺍﺻﻠی ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻄﻮﺭ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺷﻴﻼﺕ ﺩﺭ ﻣﻌﺮفی ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﺑﻮمی ﺑﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﺁﺑﺰیﭘﺮﻭﺭی ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺒﻮﺩه ﺍﺳﺖ.

۱۰. ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺷﻴﻼﺕ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺑﺮﺧی ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﻏﻴﺮﺑﻮﻣی (ﺷﺎﻣﻞ ﻛﺎﺭﺍﺱ، ﺗﻴﺰﻛﻮﻟی، ﺁﻣﻮﺭﭼﻪ، ﮔﺎﻭﻣﺎﻫی ﺩﺭﻳﺎﭼﻪﺍی ﻭ) ... ﺭﺍ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﺿﻤﻨی ﻭ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﻤﺮﺍه ﺑﺎ ﻭﺭﻭﺩ ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﻛﭙﻮﺭ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﭼﻴﻨی ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺏﻫﺎی ﺩﺍﺧﻠی ﻛﺸﻮﺭ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻤﻮﺩه ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺻﺪﻣﺎﺕ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮی ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻤﻌﻴﺘ‌های ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﺑﻮﻣی ﺩﺭ ﺍﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﻃﺒﻴﻌی ﻭ ﻫﻤﻴﻨﻄﻮﺭ ﺧﺴﺎﺭﺍﺕ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮجهی ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﮔﺮﻣﺎبی ﺗﺤﻤﻴﻞ میﻧﻤﺎﻳﻨﺪ، ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﺧﻴﺮﺍً ﻳک ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎهی ﺩﺭﻳﺎیی ﻏﻴﺮﺑﻮمی (ﺳی ﺑﺎﺱ) ﺑﺎﻫﺪﻑ ﺁﺑﺰیﭘﺮﻭﺭی ﺩﺭ ﻗﻔﺲ ﺑﻪ ﺁﺏﻫﺎی ﺧﻠﻴﺞﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺩﺭﻳﺎی ﻋﻤﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﻋﻠﻞ ﻋﺪﻡ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﭘﺮﻭﺗﻜﻞﻫﺎی ﺍﻣﻨﻴﺖ ﺯﻳﺴﺘی ﺩﺭ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳی ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﻏﻴﺮﺑﻮمی ﻭ ﻫﻤﻴﻦﻃﻮﺭ ﺍﺭﺯﻳﺎبی ﻫﺎی ﺭﻳﺴک ﻭ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻳﺎ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺍﻳﻦ ﺁﻓﺎﺕ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺕ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳی ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.

۱۱. ﺩﺭ ﺑﺮخی ﺍﻇﻬﺎﺭﻧﻈﺮﻫﺎی ﺭﺳﻤی ﻭ ﻫﻤﻴﻦﻃﻮﺭ ﺍﺧﻴﺮﺍً ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﭘﺮﺍﻛﻨیﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺷﻴﻼﺕ، ﺍﺯ ﻛﻠﻴﺪﻭﺍﮊه «ﮔﻮﻧﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﺗﻴﻼﭘﻴﺎ» ﺑﻪﺩﻓﻌﺎﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﺷﺪه ﺍﺳﺖ، ﻣﺴﺘﺪعی اﺳﺖ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺩﻫﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻴﺪﻭﺍﮊه ﺑﺎ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﻛﺪﺍﻡ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻋﻠﻤی ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻮﺍﺿﻊ ﺭﺳﻤی ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧی ﺑﻴﺎﻥ ﻣیﺷﻮﺩ؟ ﺩﺭﺍﻳﻦﺑﺎﺭﻩ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣیﺩﻫﻴﻢ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻴﻼﭘﻴﺎی ﻧﻴﻞ (Oreochromisniloticus)
ﻛﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﺣﻠﻘﻪ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﻫﻤﻔﻜﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﮔﻮﻧﻪﺍی ﻏﻴﺮ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺷﺎﺭه ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﺑﻪ ﺻﺪﻫﺎ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻋﻠﻤی ﺗﺮﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺑﻴﻦﺍﻟﻤﻠﻠی ﻭ ﻫﻤﻴﻦﻃﻮﺭ ﻣﺮﺟﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎنی ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﻣﻬﺎﺟﻢ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ IUCN ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﮔﻮﻧﻪ به ﺸﺪﺕ ﻣﻬﺎﺟﻢ (Highly Invasive Species) ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪی ﺷﺪه ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﻣﺨﺮﺏ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺍﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﻧﻘﺮﺍﺽ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی ﺑﻮمی ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ. (ﺟﻬﺖ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﻠﻴک ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ)

ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺘﺬﻛﺮ ﻣیﺷﻮﻳﻢ، ﺳﻮﻳﻪﻫﺎﻳی ﺍﺯ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭﺷی ﺍﺯ ﻳک ﮔﻮﻧﻪ ﺧﺎﺹ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪﻫﺎی ﺑﻪﮔﺰﻳﻨی ﺑﺎ ﻫﺪﻑ ﭘﺮﻭﺭﺵ، ﻣﻄﻠﻮﺏﺳﺎﺯی ﻣیﺷﻮﻧﺪ، ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭﺗﺮ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻡﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻨﻮﻋﺎﻥ ﻭﺣﺸی ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﻣﺨﺮﺏ ﺁﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﺁﺑی ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

۱۲. ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺷﻴﻼﺕ ﻛﺸﻮﺭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﺘﻤﺴک ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻛﻪ ۱۴۰ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﺎهی ﺗﻴﻼﭘﻴﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻛﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﺳﻌی ﺩﺭ ﭘﻮﺷﺶ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﻣﻨﻔی ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﻣﻨﺴﻮﺥ «ﻫﻤﺮﻧﮓ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺷﺪﻥ» ﻛﺮﺩهﺍﻧﺪ. ﻻﺯﻡ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺍﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻪ ﻛﺸﻮﺭ (ﭼﻴﻦ، ﺍﻧﺪﻭﻧﺰی ﻭ ﻣﺼﺮ) ﻫﺮ ﻳک ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﻳک ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﺗﻦ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﻮﻡ ﻛﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪﺍﺕ ﺗﻴﻼﭘﻴﺎی ﺩﻧﻴﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﻛﺸﻮﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣیﺷﻮﺩ. ﻣﺎبقی ﺗﻮﻟﻴﺪﺍﺕ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻫﻔﺪه ﻛﺸﻮﺭ (ﻫﻤﮕی ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺁﺏ ﻛﺎﻓی، ﺩﺭ ﺍﻗﻠﻴﻢ ﺍﺳﺘﻮﺍیی، ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎی ﭘﺮﺟﻤﻌﻴﺖ ﻭ ﻓﻘﻴﺮ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎﻳی ﻭ ﺍﻣﺮﻳﻜﺎی- ﺟﻨﻮبی) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣیﺷﻮﺩ. ﻣﺠﻤﻮﻋﺎً ﺑﻴﺴﺖ ﻛﺸﻮﺭ ﺍﺯ ۱۴۰ ﻛﺸﻮﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺩﻋﺎ ﻧﺰﺩﻳک ﺑﻪ ۹۸ ﺩﺭﺻﺪ ﻛﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻋﻤﻼً ﺩﺭ ۱۲۰ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺎهی ﻧﻘﺸی ﺩﺭ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﭘﺮﻭﺗﺌﻴﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

۱۳. ﺍﺯ ﺑﺮﺧی ﺗﻼﺵﻫﺎی ﻣﺬﺑﻮﺣﺎﻧﻪ ﻭ بیﺛﻤﺮ ﺑﺎ ﻫﺪﻑ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻮﺿﻊ ﻭ ﺑﺎﺯﭘﺲﮔﻴﺮی ﺍﻣﻀﺎی ﺑﺮﺧی ﺍﺯ ﺗﺎﻳﻴﺪﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺟﻤﻬﻮﺭی، ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮخی ﺍﺯ ﺗﺎﺋﻴﺪﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺷﺎﻏﻞ ﺩﺭ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﺷﻴﻼﺕ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺑﻴﺦ ﻭ ﺗﺬﻛﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ. ﺿﻤﻦ ﻣﺤﻜﻮﻡ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻫﺎی ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﻪ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺑﻪ ﺣﺮﻳﻢ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻧﻈﺮ ﺍﻋﻀﺎی ﻫﻴﺎﺕ ﻋﻠﻤی است، ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﻭﺭﻭﺩ ﻭﺯﻳﺮ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺟﻬﺎﺩ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯی ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﺮﺍی ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻭ ﺣﻔﻆ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺗﺨﺼﺼی ﺍﻋﻀﺎی ﻫﻴﺎﺕ ﻋﻠﻤی ﺯﻳﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺁﻥ ﻭﺯﺍﺭﺗﺨﺎﻧﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺭﺍﺳﺘﺎی ﺣﻔﻆ ﺣﺮﻳﻢ ﺗﺎﻳﻴﺪﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی ﺍﺯ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩی، ﺍﺳﺎﻣی ﺗﺎﺋﻴﺪﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺻﺮﻓﺎً ﻧﺰﺩ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭی ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣی ﺁﻥ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭی میﺷﻮﺩ.

۱۴. ﻓﺮﻳﺎﺩﻫﺎ ﻭ ﻧﺪﺍﻫﺎی «ﻫﻞ ﻣﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯ» ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺷﻴﻼﺕ ﻛﺸﻮﺭ ﺍﺯ ﺗﺮﻳﺒﻮﻥﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎی ﺍﺧﻴﺮ ﺷﻨﻴﺪه ﺷﺪ. ﺍﻭﻻً ﻳﺎﺩﺁﻭﺭی ﻣیﻧﻤﺎﻳﻴﻢ، ﺩﺭ ﻳک ﺩﻫﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩه ﻫﺎ ﻣﻨﺎﻇﺮه ﺩﺭ ﺭﺍﺩﻳﻮ، ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩﻫﺎ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂﺯﻳﺴﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺏ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻥﻫﺎ ﭼﻴﺰی ﺟﺰ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﻴﻼﺕ ﻛﺸﻮﺭ ﺑﻪ طی ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﭘﺮﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﺗﻮﺻﻴﻪﺍی ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪه ﺍﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪﻳﻢ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭی ﺩﻭﺑﺎﺭه ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺖ ﻣﻨﺎﻇﺮﺍﺕ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺷﻜﻞ ﻧﻪ ﺿﺮﻭﺭﺗی ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻪ ﻣﺸﻜﻠی ﺭﺍ ﺣﻞ ﻣیﻛﻨﺪ. ﺛﺎﻧﻴﺎً ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺍﻳﻦﻛﻪ ﺑﻨﺎ ﻧﺪﺍﺷﺘﻴﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﺟﻮﺳﺎﺯیﻫﺎی ﺍﺧﻴﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﺍﻣﺎ ﻏﺒﺎﺭﺁﻟﻮﺩ ﺷﺪﻥ ﻓﻀﺎ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺎﺋﺒﻪ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺧﺎلی ﻣﻨﺘﻘﺪﺍﻥ، ﺍﻳﻨﺠﺎﻧﺒﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﻧﻘﺪﻫای ﻣﻄﺮﻭﺣﻪ ﺭﺍ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﺼﺪﺍﻗی ﻭ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﻣﻜﺘﻮﺏ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ. ﺍﺯﺍﻳﻦﺭﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻇﺮﻩ، ﺿﻤﻦ ﺗﻤﺴک ﺑﻪ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ ۶۱ ﺳﻮﺭﻩ ﺁﻝﻋﻤﺮﺍﻥ، ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻭ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺍﻳﻦ ﺩﻋﻮﺕ، ﻣﻔﺎﺩ ﻣﻨﺎﻇﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﻣﻜﺘﻮﺏ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻃﺮﺡ ﻣیﻧﻤﺎﻳﻴﻢ. ﻟﺬﺍ ﻣﺘﻘﺎﺑﻼً ﺍﺯ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺷﻴﻼﺕ ﻧﻴﺰ ﺩﻋﻮﺕ ﻣیﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻛﺘﺒﺎً ﺑﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﻄﺮﻭﺣﻪ ﻓﻮﻕ ﭘﺎﺳﺦ ﺭسمی ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.

ﺩﺭ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ، ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻷﺧﺺ ﻣﻮﺍﻓﻘﺎﻥ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﺗﻴﻼﭘﻴﺎ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺁﺑﺰیﭘﺮﻭﺭی ﺭﺍ ﺿﻤﻦ ﻧﺎﺩﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺎﻳﺮ ﻇﺮﻓﻴﺖﻫﺎی ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ﻭ ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ ﻣﻮﺟﻮﺩ، ﺻﺮﻓﺎً ﺩﺭ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﻣیﺑﻴﻨﻨﺪ ﺭﺍ ﺍﻭﻻً ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭی ﺍﺯ ﺳﻴﺮه ﻋﻠﻮی ﺩﻋﻮﺕ میﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﻪﺩﺭﺳﺘی ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻭ ﻣﺤﻴﻂﺯﻳﺴﺖ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ ... (ﺑیﺷک ﻫﻤﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺮﺳﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﻣیﮔﻴﺮﻳﺪ، ﺣﺘی ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻣﻴﻦﻫﺎ ﻭ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ - ﻧﻬﺞﺍﻟﺒﻼﻏﻪ ﺧﻄﺒﻪ) ۱۶۶ ﺛﺎﻧﻴﺎً ﺑﻪﻃﻮﺭ ﺷﻔﺎﻑ ﺍﻋﻼﻡ ﻣیﺩﺍﺭﻳﻢ، ﻛﻠﻴﻪ ﺑﺎﺭ ﺣﻘﻮﻗی ﻧﺎﺷی ﺍﺯ ﺗﺒﻌﺎﺕ ﻣﻨﻔی ﺩﺭ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺯﻳﺴﺘﮕﺎﻩﻫﺎ ﻭ ﺫﺧﺎﻳﺮ ﮊﻧﺘﻴﻜی ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪه ﺭﺍ ﺑﺮﻋﻬﺪه ﻣﺴﺒﺒﻴﺎﻥ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻭ ﻣﺪﺍﻓﻌﻴﻦ ﻓﻌﻠی ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻏﻴﺮ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳی ﻣﻴﺪﺍﻧﻴﻢ، ﻭ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﻣیﺩﻫﻴﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮﺍی ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳی ﺩﺭ ﭘﻴﺸﮕﺎه ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻭ ﻣﻠﺖ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﻳﺮﺍﻥ. ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﻣیﺷﻮﻳﻢ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺷﺮﻳﻒ ﺭﺍ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﻫﻴﭻ ﺷﺨﺺ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻫی ﻧﻤیﺩﺍﻧﻴﻢ، ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺍﻳﻨﺠﺎﻧﺒﺎﻥ ﺻﺮﻓﺎً ﺑﺎ ﻧﺎﻛﺎﺭﺁﻣﺪیﻫﺎﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺿﻤﻦ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﻣﻮﺍﺿﻊ ﻗﺒﻠی ﻭ ﻗﺪﺭﺩﺍﻧی ﻣﺠﺪﺩ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻗﺎﻃﻊ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﻤﻨﻮﻋﻴﺖ ﺻﻴﺪ ﻣﺨﺮﺏ ﺗﺮﺍﻝ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺪﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺸﺮ ﺑﺮﺍی ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﻋﺪﺍﻟﺖﺧﻮﺍﻫی ﺗﺨﺼﺼی ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﻮﺩ، ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻭﺍﻛﻨﺸی ﻣﺜﺒﺖ ﻭ ﻣﻌﻨﺎﺩﺍﺭ ﺩﺭ ﻭﺯﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺩﻏﺪﻏﻪﻣﻨﺪﺍﻧﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺋﻴﺲ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺟﻤﻬﻮﺭ، ﺍﺯ ﺳﻮی ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﺍﻣﺮ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﻧﻤﻮﺩﻥ» ﻣﺴﺒﺒﺎﻥ ﻭﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﻄﺮﻭﺣﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺫﻳﺼﻼﺡ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻓﻜﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣی، ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﺻﻴﺎﺩی ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﻣیﺑﺎﺷﻴﻢ.

ﺑﻪ ﻳﺎﺭی ﺣﻖ ﺗﻌﺎلی ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﻤﺎﻥ ﺍﺻﻼﺡ ﮔﺮ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺠﻤﻊ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﺩﻏﺪﻏﻪﻣﻨﺪ ﺩﺭ ﺭﺍﺳﺘﺎی ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎعی ﺧﻮﻳﺶ، ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺳﺎﻳﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﻴﻼﺕ ﻛﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪه ﻧﻴﺰ ﺭﺻﺪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﺳﺘﺎی ﺗﺼﺤﻴﺢ، ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻭ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺑﻌﺪه، ﻛﻨﺸﮕﺮی ﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺷﺖ، ﺍﻧﺸﺎءﺍﷲ.